Bagaimana kita boleh mendapat manfaat daripada buku-buku agama lain dan mazhab yang tidak sah?

> **TL;DR:** Manfaat daripada sumber agama lain hanya dibenarkan dengan syarat ketat: memiliki asas kukuh dalam akidah Islam, niat untuk dakwah atau klarifikasi, dan kemampuan membezakan kebenaran dengan penyelewengan. Penggunaan terhad dibenarkan oleh ulama apabila terdapat keperluan mendesak, tetapi orang awam wajib menghindarinya demi menjaga kesucian akidah. ([TAF1], [FAT2]) ### Prinsip Asas Penggunaan Sumber Luar 1. **Sikap Terhadap Ahli Kitab dan Mazhab Menyimpang** Nabi SAW mengarahkan: "Janganlah kamu percaya atau dustakan Ahli Kitab, tetapi katakanlah: 'Kami beriman kepada Allah dan apa yang diturunkan kepada kami'" [HAD1]. Ini menetapkan kerangka sederhana—tidak menerima bulat-bulat tetapi tidak menolak secara mutlak. Penjelasan tafsir menegaskan bahawa Ahli Kitab sering memesongkan kitab mereka dengan menekan bahagian tertentu dan mengabaikan ajaran asal [TAF1]. 2. **Kriteria Kebolehgunaan** - **Ulama dan Penyelidik**: Dibolehkan merujuk sumber luar jika mampu membezakan antara kebenaran dan penyelewengan, serta bertujuan untuk dakwah atau penjelasan ilmiah. Contohnya, mempelajari kitab lain untuk membantah hujah sesat [TAF2], [FAT4]. - **Orang Awam**: Dilarang keras kerana risiko terkontaminasi akidah. Karya klasik menegaskan: "Buku yang mengandungi keraguan atau penyelewengan hanya sesuai untuk mereka yang ilmunya kukuh" [RIS7]. ### Mekanisme Praktikal untuk Manfaat Terkawal 1. **Niat dan Tujuan Sahih** Manfaat hanya dibenarkan jika bertujuan: - Memperkukuh hujah Islam (misalnya, menggunakan sumber sejarah untuk membuktikan kebenaran al-Quran). - Dialog antara agama dengan syarat tidak mengkompromikan prinsip Islam [FAT4]. - Kajian akademik yang memerlukan perbandingan, seperti menyangkal teori evolusi dalam buku sains [FAT7]. 2. **Prosedur Perlindungan Akidah** - **Saringan Kandungan**: Elakkan bahagian yang mengandungi syirik, penghinaan terhadap Nabi SAW, atau tafsiran bertentangan al-Quran. Contoh: Buku self-help bukan Islam boleh dirujuk untuk teknik pengurusan stres selama tidak mempromosikan nilai anti-Islam [FAT1]. - **Bimbingan Ulama**: Rujuk pakar untuk mengesahkan ketepatan maklumat [TAF2]. - **Pemisahan Fakta dan Fiksyen**: Jika menggunakan cerita Israiliyyat (naratif daripada tradisi Yahudi/Kristian), nyatakan sumbernya dan bezakan dengan wahyu Islam [YT4]. 3. **Bentuk Penggunaan Dibolehkan** - **Kutipan Terpilih**: Ambil prinsip universal seperti keadilan atau integriti daripada sumber lain, selagi selari dengan syariah. Contoh: Etika perniagaan dalam Confucianisme boleh dirujuk jika tidak bercanggah dengan hukum muamalat Islam [FAT8]. - **Pembakaran Buku Sesat**: Jika memiliki bahan sesat (seperti buku Qadiani), wajib dimusnahkan dengan membakarnya untuk mencegah penyebaran [FAT8]. ### Amaran Kritikal dan Batasan - **Risiko Kerohanian**: Membaca bahan sesat tanpa imuniti akidah boleh menyebabkan "kebutaan hati" (Quran 22:46) dan degradasi spiritual [TAF3]. - **Kesahan Terhad**: Fatwa menegaskan: "Penggunaan sumber luar hanya dibenarkan pada tahap keperluan (*darurah*), bukan keseronokan atau rutin" [FAT2]. - **Kontrak Sosial**: Menghormati hak pemilikan intelektual—jangan menyalin atau menyebarkan bahan hak cipta tanpa izin [FAT7]. ### Contoh Aplikasi Kontemporari Seorang pendakwah menggunakan konsep "keamanan dalaman" daripada buku Buddhist untuk menarik minat bukan Muslim, lalu menghubungkaitkannya dengan konsep *sakinah* dalam Islam (Quran 48:4). Pendekatan ini sah selagi: 1. Konsep asing tidak diangkat setara dengan wahyu. 2. Matlamat akhir ialah mengajak kepada Islam. 3. Identiti Islam tidak dikompromi [YT5]. ### Faedah Sosial dan Etika Pendekatan terkawal ini: - Mencegah polarisasi dengan membuka ruang dialog. - Mengukuhkan hujah Islam melalui perbandingan ilmiah. - Memelihara prinsip "*Lakum dinukum waliya din*" (Untukmu agamamu, untukku agamaku) tanpa sikap permusuhan [Quran 109:6]. ## Perspektif Berbeza 1. **Pandangan Ketat**: Sesetengah ulama melarang sebarang interaksi dengan bahan luar, berhujah: "Ilmu agama lain adalah sihir yang merosakkan" [HAD4]. Mereka berpegang pada larangan mutlak untuk mengelak risiko fitnah [FAT1]. 2. **Pandangan Sederhana**: Ulama seperti Ibn Abbas RA membenarkan penggunaan terhad dengan syarat "niat untuk membetulkan penyelewengan" [YT1]. Pendekatan ini didukung fatwa kontemporari yang mengiktiraf keperluan akademik dan dakwah [FAT4]. Kedua-dua pandangan bersetuju bahawa perlindungan akidah adalah keutamaan tertinggi.